Toy Ιωάννη Γεωργ. Ζαχάρωφ
Ο παππούς μου επαναλάμβανε σε δύσκολους καιρούς, - πάντα υπήρχαν - το ρητό εβραίου φίλου του: «Άγγελε, η πείρα είναι κακομούτσουνη». Μ’ άλλα λόγια, για να γίνεις σοφότερος, το πληρώνεις, υλικά, ψυχικά…Έτσι και τώρα.
Σε καιρούς κρίσης μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, αν θέλουμε κι αν μπορούμε να κάνουμε αυτοκριτική, ομολογώντας, έστω στον εαυτό μας, παραλείψεις, λάθη.
Η ειλικρίνεια μας θα φανεί από τις κατοπινές πράξεις, «αλλάζοντας ζωή» κατά τον Γ. Σεφέρη.
Πολλές οι ευκαιρίες, περισσότερα τα παραδείγματα. Αν λ.χ. το «σεμνά και ταπεινά» του πρωθυπουργού (2004), το επέβαλε ο ίδιος και έπειθε τους συνεργάτες του, μ’ οποιονδήποτε τρόπο, θα είχε αποφύγει η κυβέρνηση του ένα σωρό κακοτοπιές. Όμως, το «είμαστε οι καλλίτεροι» του υπουργού δικαιοσύνης (2008), με τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων, δείχνει τουλάχιστον έλλειψη φιλοσοφικότητας, για πρόσωπο της ηλικίας του.
Έπειτα, να φορτώνουμε στη διεθνή οικονομική (χρηματιστηριακή) κρίση την δική μας οικονομική χρεωκοπία είναι εγκληματικό.
Απλά συνέπεσαν και συμπίπτοντας, επιδεινώθηκαν, τα δικά μας προβλήματα. Περίπου για δέκα χρόνια, πολλοί, έτρωγαν – και μερικοί εξακολουθούν – από τα δανεικά, που πήραμε ως χώρα για άλλους λόγους.
Αντί για αναδιάρθρωση της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της βιομηχανίας, αντί για προστασία του περιβάλλοντος με ανανέωση του τεχνολογικού μας εξοπλισμού, προστασία και ανάδειξη της ιστορίας μας και των μνημείων μας τα λεφτά δόθηκαν στα μπουζούκια, σε επιδείξεις κατανάλωσης (SUV, γιοτ, βίλες κλπ) ή απλά τσεπώθηκαν.
Όμως, όπως έγραφε ο βρετανός οικονομολόγος του 19ου αιώνα D. Ricardo «η εργασία (υλική και πνευματική) δημιουργεί αξία».
Δεινός μελετητής των έργων του Ricardo υπήρξε ο Κ. Marx.Αφού λοιπόν δεν διδαχθήκαμε από το κραχ της «Σοφοκλέους», τότε, το 2000, αφού κτίσαμε 400,000 ακίνητα, πυρπολώντας, καταπατώντας, πλαστογραφώντας κλπ. μας δίνεται πάλι η ευκαιρία, ψύχραιμα και λογικά, ως κοινωνία, με περισυλλογή και αίσθημα ευθύνης, να συντάξουμε ένα πρόγραμμα ανόρθωσης.
Για τους πολιτικούς, χρήσιμη θα ήταν η ανάγνωση του best seller «Μυρμηγκοφωλιές στην σαβάνα» του Νιγηριανού Ch. Abebe (Πάπυρος 2008). Δείχνει ότι η τρέλα του «μεγαλείου», σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι ίδια.
Πρέπει να θεραπευτεί η νόσος.
πηγη:http://neo-komma.blogspot.com/
